[sbu_post_image]
مهمترین پارامتر در بررسی کودکان با کاهش رشد، بررسی کلینیکی دقیق، شامل بررسیهاي مکرر قد و سرعت رشد قدي میباشد .
همواره باید احتمال مشکلات هیپوتالاموس- هیپوفیز را در کودك مبتلا به کاهش رشد در نظر داشت. بخصوص در حضور پاتولوژي سیستم عصبی مرکز ي (مانند ترومایا ضربه به سر رادیاسیون- مالفورماسیون- عفونت- تومور- کوري- نیستاگموس) نوزادان با هیپوگلیسمی با یا بدون کوچکی آلت تناسلی نیازمند. بررسی عملکرد هیپوفیز(شامل ام.آر.آي) و کودکان با کمبود ADH -ACTH-TSH یا گنادوتروپین ها(هورمون محرک ترشح هورمونهای جنسی) کاندید بررسی از نظر کمبود هورمون رشد هستند. هیچ استاندارد طلایی براي تشخیص کمبود هورمون رشد در کودك با کاهش رشد وجود ندارد.
بررسی کمبود هورمون رشد و رشد قد
بررسی کمبود هورمون رشد نیازمند اندازه گیري میزان IGF-BP-3 و و همچنین آزمایشهاي تحریکی هورمون رشد (بعد از رد کم کاري تیروئید) میباشد در کمبود ایزوله هورمون رشد نیازمند دو تست تحریکی هورمون رشد بدنبال هم یا در روزهاي مجزامیباشیم. ولی در افرادي با پاتولوژي(آسیب) سیستم عصبی مرکزي ، سابقه رادیاسیون(اشعه درمانی)، کمبود هورمونهاي متعدد هیپوفیز و یا نقص ژنتیکی دارند، یک تست هورمون رشد کافی است. در بیمارانی که سابقه دریافت اشعه به جمجمه داشته یا بد شکلیهاي هیپوتالاموس – هیپوفیز دارند، کمبود هورمو ن رشد، ممکن است در عر ض سالها ایجاد شده و تشخیص آن نیازمند آزمایشهاي مکرر باشد.
ام.آر.آي مغز با توجه خاص به هیپوتالاموس و هیپوفیز را باید در هر کودکی که تشخیص کمبود هورمون رشد گذاشته می شود ، انجام داد تشخیص، براساس معیارهاي بالینی و آزمایشگاهی است. کودکان با سندرم ترنر، براي درمان با هورمون رشد نیازي به آزمایش هورمون رشد ندارند، زیرا درمان بر اساس ترشح غیرطبیعی هورمون رشد نیست.
در بررسی کمبود هورمون رشد، بررسی همزمان ترشح ACTH و کورتیزول در زمان هیپوگلیسمی بدنبال تزریق انسولین باید انجام شود. تشخیص کمبود هورمون رشد در نوزاد مشکل است :وجو د آلت تناسلی کوچکی در نوزاد پسر همواره نیازمند بررسی محور هورمون رشد IGF-1, میباشد.
سطح هورمون رشد باید در زمان افت قندخون در نوزاد بررسی شود(در صورت عدم وجود اختلالات متابولیک مانند افزایش آمونیم خون و یا کمبود کارنیتین) میزان کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر پیشنهاد کنندة کمبود هورمون رشد است. در نوزادان استفاده از تستهاي استاندارد تحریکی هورمون رشد بجز تست گلوکاگن، پیشنهاد نمیشود ولی در زمان هیپوگلیسمی، اندازهگیري هورمون رشد، ارزشمند است حد 25 نانوگرم در میلی لیتر در موارد تحریکی براي هورمون رشد قابل قبول است و میزان کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر شک به کمبود هورمون رشد را برمی انگیزد . در موارد شک به کمبود هورمون رشد، ام.آر.آي مغز باید انجام شود تا اختلالات تکاملی رد شود میزان IGF-BP-3 براي تشخیص کمبود هورمون رشد در نوزادان مفید است ولی IGF-I بندرت کمک کننده است IGF-BP-3 آزمایش انتخابی در مورد شک به کمبود هورمون رشد نوزادي است.
