بلندی قد به صورت قدی تعریف میشود که به اندازه ۲ انحراف معیار بالاتر از میانگین قد بر اساس سن و جنس باشد (بیش از صدک نود و پنجم). رشد بیش از حد که به صورت سرعت رشد سریع و غیرطبیعی تعریف میشود، میتواند به صورت افزایش قد بیش از دو خط اصلی صدک بر روی نمودار شد تظاهر یابد. افتراق بیماران بلند قد که از سایر جهات سالم هستند از بقیه افرادی که بیماری زمینهای دارند، حایز اهمیت است.
شمارش کامل سلولهای خونی به همراه تفکیک سلولی ارزیابی کم خونی، دیسکرازیهای خونی و عفونتها همچنین مجموعه آزمونهای متابولیک رد کردن بیماری کلیوی و اختلالات الکترولیتی که میتواند جزو علائم، سایر اختلالات کلیوی یا متابولیکی و دیابت بیمزه ایجاد شوند.
بیشتر کودکان که قد بالاتر از صدک نود و پنجم دارند، بخشی از منحنی توزیع طبیعی هستند و تعداد اندکی غیرطبیعی خواهند بود. با این حال، بلندی قد یا تسریع قد ممکن است تظاهر اولیه بیماریهای زمینهای جدی مانند هیپرپلازی مادرزادی آدرنال باشد.
باید شرح حالی جامع جهت ارزیابی بلندی قد گرفته شود. نکات مورد تاکید مشابه مواردی هستند که در مورد کوتاهی قد مطرح شدند. در شیرخواران دچار ماکروزومی، سابقه دیابت بارداری در مادر و سابقه خانوادگی دیسمورفولوژی باید مورد جستجو قرار گیرد.
بررسی بلندی قد با معاینه فیزیکی
همانند کوتاهی قد، معاینه فیزیکی دقیق میتواند الگوهای رشد غیرطبیعی را از اشکال غیرمرضی بلند قدی افتراق دهد. اندازهگیری دقیق قد در طول زمان و رسم روی نمودار قد، بهترین ابزار برای ارزیابی سرعت رشد غیرطبیعی است.
ارزیابی استعداد ژنتیکی میتواند در تشخیص انواع خانوادگی بلندی قد از انواع مرضی آن کمک کننده باشد. در بلند قدی خانوادگی، قد کودک با میانگین قد والدین مطابقت دارد. در بلند قدی مرضی مانند موارد ناشی از زیاد بودن هورمون رشد، قد مورد انتظار کودک بیشتر از میانگین قد والدین محاسبه میشود.
ارزیابی نسبتهای بدن در تشخیص افتراقی بلندی قد یا تسریع رشد ضروری است. در کودکان مبتلا به بلندی قد سرشتی، نسبت بخش بالایی به پایینی بدن و فاصله دستها طبیعی هستند، در حالی که بیشتر کودکان مبتلا به نشانگان کلاینفلتر فاصله دستها افزایش یافته است و نسبتها مانند افراد خواجه میباشد (یعنی اندامها به صورت نامناسب بلند هستند و فاصله دستها بیش از ۵ سانتیمتر بلندتر از قد خواهد بود).
- منبع: پزشکی بالینی