به طور طبیعی، میزان کورتیزول (هورمون استرس) هنگام شب افت می کند و این امر کمک می کند تا آرام شوید، خستگی تان کاهش یابد و بخوابید. اما اگر شب هنگام، دچار استرس شوید میزان کورتیزول افزایش می یابد به طوری که نمی توانید بخوابید. پس سعی کنید به خود استرس وارد نکنید. نخوابیدن، میزان کورتیزول و قندخون را بالا می برد و ناگهان افت می کند. این امر باعث ایجاد استرس می شود و فرد به مصرف هله هوله تمایل پیدا می کند.
اختلال خواب در دیابت در مقایسه با افراد غیردیابتی شایع تر است. افراد دیابتی گزارشات بیشتری در مورد میزان کم خوابی، خواب آلودگیهای روزانه و یک احساس ناخوشایند در ساق پا که باعث آشفتگی خوابشان می شود می دهند. بنابراین تعجب آور نیست که بالای ۷۱% افراد دیابتی از کیفیت ضعیف خواب یا اجبار به استفاده از خواب آورها شکایت دارند.
علل اختلالات خواب در دیابتی ها
عوامل مختلفی باعث بی خوابی و شکایت بیماران می شود:
- در دیابت نوع ۱ تغییرات سریع در سطح قند خون باعث بیداری می شود.
- در دیابت نوع ۲ چاقی و یا آشفتگی های خواب ناشی از چاقی مثل مشکلات تنفسی افراد چاق باعث بی خوابی می شود.
یکی دیگر از عوامل شایع آشفتگی های خواب در افراد دیابتی، ناراحتی و درد ناشی از نوروپاتی دیابتی است.
در مجموع اختلالات تنفسی در خواب، درد ساق پا (سندرم بی خوابی ساق ها)، گرفتگی عضلات، افزایش و یا کاهش قند خون در طی شب و نیاز مکرر به دستشویی رفتن از علل آشفتگی های خواب افراد دیابتی است. بنابراین در ارزیابی بیماران دیابتی، بررسی کیفیت خواب و اختلالات خواب از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
میزان نیاز متوسط افراد بزرگسال به خواب حدود ۸ ساعت در شبانه روز می باشد. اما یافته های جدید نشان می دهند که متوسط خواب افراد بزرگسال امروزه کمتر از ۷ ساعت در شب بوده و بیش از ۱/۳ افراد بزرگسال حداقل چند روز از ماه در طی روز خواب آلوده هستند که اثر نا مطلوبی بر کیفیت کار و فعالیت های اجتماعی آنان به جا می گذارد. میزان نیاز به خواب در صورتی که فرد در روزهای اخیر دچار کم خوابی شده باشد از ۸ ساعت نیز بالاتر می رود. حتی زمانی که ماخود را با برنامه ی کاهش خواب تطبیق می دهیم، خواب ناکافی در نوع قضاوت، زمان عکس العمل و دیگر عملکردهای ما تاثیر می گذارد.
ارتباط کم خوابی و دیابت
خواب ناکافی ممکن است ریسک ابتلاء به دیابت را افزایش دهد. زنانی که فقط ۵ ساعت در شب می خوابند ۲٫۵ برابر بیشتر تمایل به دیابتی شدن نسبت به کسانی که ۸-۷ ساعت در شب می خوابند داشتند. یک توضیح برای این ارتباط اینست که کم خوابی باعث افزایش مقاومت به انسولین می شود. همان چیزی که در دیابت رخ می دهد. وقتی افراد سالم جوان به مدت ۶ شب، شبی ۴ ساعت بخوابند، سطح انسولین و قند خونشان از الگوی افراد دیابتی تقلید می کند. در افراد دیابتی با کمبود خواب شاهد تغییرات مداوم قند خون هستیم.
به افراد دیابتی معمولا” توصیه می شود که سالانه واکسن آنفولانزا را دریافت کنند. در طی خواب بدن شما هورمون هایی که باعث مقاومت سیستم ایمنی به عفونتهای مختلف می شود را ترشح می کند. عدم داشتن خواب کافی می تواند باعث کاهش پاسخ بدن به واکسن آنفولانزا شود.
چاقی و اختلال خواب در دیابت
یکسری هورمون هایی که در طی شب ترشح می شوند و مصرف انرژی بدن را کنترل می کنند با مراحل خواب در ارتباط هستند. سعی کنید در یک زمان مشخص و در یک اتاق ساکت و تاریک بخوابید تا میزان هورمون کورتیزول در بدنتان دچار نوسان نشود. هنگام خواب، میزان هورمون مربوط به گرسنگی افزایش پیدا می کند و مغز به بدن پیغام می دهد که نیاز به خوردن نیست. بی قراری در خواب باعث می شود بدن به میزان کافی لپتین تولید نکند، بنابراین روز بعد دچار گرسنگی بیش از حد می شوید. عدم خواب کافی یا عدم زمان کافی در هر مرحله ی از خواب، باعث اختلالات خواب در دیابت و در نهایت اختلال خواب منجر به بروز چاقی می گردد.
برای آشنایی با ” عوارض ناشی از دیابت ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: آبی روز. کلینیک مجازی دیابت
