[sbu_post_image]
به طور طبیعی، سطح کورتیزول (هورمون استرس) در شب کاهش می‌یابد، که باعث آرامش و کاهش خستگی می‌شود و کمک به خوابیدن می‌کند. اما اگر شب هنگام تحت تأثیر استرس قرار بگیرید، سطح کورتیزول افزایش می‌یابد و ممکن است نتوانید بخوابید. بنابراین، تلاش کنید تا استرس را از خود دور نگه دارید. عدم خوابیدن باعث افزایش سطح کورتیزول و قند خون می‌شود و سپس ناگهان کاهش می‌یابد. این موضوع باعث ایجاد استرس می‌شود و فرد ممکن است به مصرف مواد آرام‌بخش نیاز داشته باشد.
افراد دیابتی نسبت به افراد غیردیابتی، اختلالات خواب را بیشتر تجربه می‌کنند. افراد دیابتی گزارش‌های بیشتری در مورد مشکلات خواب مانند کمبود خواب، خواب آلودگی روزانه و احساس ناراحتی در پاها که باعث بی‌آرامی در خواب می‌شود، دارند. بنابراین، اعتراف 71% افراد دیابتی به کیفیت نامناسب خواب یا نیاز به استفاده از مواد آرام‌بخش، امری غیر عجیب نیست.
علل اختلالات خواب در دیابتی ها
عوامل مختلفی باعث بی خوابی و شکایت بیماران می شود:
- در دیابت نوع 1 تغییرات سریع در سطح قند خون باعث بیداری می شود.
- در دیابت نوع 2 چاقی و یا آشفتگی های خواب ناشی از چاقی مثل مشکلات تنفسی افراد چاق باعث بی خوابی می شود.
یکی دیگر از عوامل شایع آشفتگی های خواب در افراد دیابتی، ناراحتی و درد ناشی از نوروپاتی دیابتی است.
در مجموع اختلالات تنفسی در خواب، درد ساق پا (سندرم بی خوابی ساق ها)، گرفتگی عضلات، افزایش و یا کاهش قند خون در طی شب و نیاز مکرر به دستشویی رفتن از علل آشفتگی های خواب افراد دیابتی است. بنابراین در ارزیابی بیماران دیابتی، بررسی کیفیت خواب و اختلالات خواب از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
میزان نیاز متوسط افراد بزرگسال به خواب حدود 8 ساعت در شبانه روز می باشد. اما یافته های جدید نشان می دهند که متوسط خواب افراد بزرگسال امروزه کمتر از 7 ساعت در شب بوده و بیش از 1/3 افراد بزرگسال حداقل چند روز از ماه در طی روز خواب آلوده هستند که اثر نا مطلوبی بر کیفیت کار و فعالیت های اجتماعی آنان به جا می گذارد. میزان نیاز به خواب در صورتی که فرد در روزهای اخیر دچار کم خوابی شده باشد از 8 ساعت نیز بالاتر می رود. حتی زمانی که ماخود را با برنامه ی کاهش خواب تطبیق می دهیم، خواب ناکافی در نوع قضاوت، زمان عکس العمل و دیگر عملکردهای ما تاثیر می گذارد.
ارتباط کم خوابی و دیابت
خواب ناکافی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت شود. زنانی که فقط 5 ساعت در شب می‌خوابند، دارای 2.5 برابر خطر ابتلا به دیابت نسبت به کسانی هستند که 8-7 ساعت در شب می‌خوابند. احتمالاً دلیل این ارتباط این است که کمبود خواب باعث افزایش مقاومت به انسولین می‌شود، همان مشکلی که در دیابت رخ می‌دهد. همچنین، وقتی افراد جوان و سالم به مدت 6 شب، شبی 4 ساعت بخوابند، سطح انسولین و قند خونشان شبیه به الگوی افراد دیابتی می‌شود. در افراد دیابتی که کمبود خواب دارند، تغییرات مداوم در سطح قند خون مشاهده می‌شود.
افراد دیابتی معمولاً توصیه می‌شود که واکسن آنفولانزا را سالانه دریافت کنند. در طی خواب، بدن شما هورمون‌هایی که مقاومت سیستم ایمنی را در برابر عفونت‌های مختلف افزایش می‌دهند، ترشح می‌کند. کمبود خواب می‌تواند منجر به کاهش پاسخ بدن به واکسن آنفولانزا شود.
چاقی و اختلال خواب در دیابت
هورمون‌هایی که در طول شب ترشح می‌شوند و کنترل مصرف انرژی بدن را به خود می‌گیرند، با مراحل خواب در ارتباط هستند. برای جلوگیری از نوسانات هورمون کورتیزول در بدن، سعی کنید در یک زمان مشخص و در یک اتاق ساکت و تاریک بخوابید. هنگامی که خوابیده‌اید، میزان هورمون مربوط به گرسنگی افزایش می‌یابد و مغز به بدن پیام می‌دهد که نیاز به خوردن ندارد. بی قراری در زمان خواب باعث می‌شود بدن به میزان کافی لپتین تولید نکند و این باعث می‌شود که روز بعد دچار گرسنگی بیش از حد شوید. عدم خواب کافی یا عدم رعایت زمان‌های مختلف مراحل خواب، می‌تواند منجر به اختلالات خواب در دیابت و در نهایت باعث افزایش وزن شود.
برای آشنایی با ” عوارض ناشی از دیابت ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: آبی روز. کلینیک مجازی دیابت
