ناتوانی جنسی به عدم توانایی مرد برای ایجاد و حفظ نعوظ گفته میشود. این عارضه با نام اختلال نعوظ نیز شناخته شده و باعث میشود فرد نتواند رابطه‌ی جنسی رضایت بخشی داشته باشد. ناتوانی جنسی یک عارضه‌ی بسیار شایع است که ممکن است در هر سنی بروز کند. البته این عارضه بیشترین شیوع را در بین افراد مسن دارد.
بدون شک باید خود را از معرض تبلیغات پر حجم کمپانی‌های داروسازی به حاشیه کشید و با فراگیری اصول لازم برای تقویت قوای جنسی خود از این مشکل بسیار بزرگ و قابل توجه رهانید . تنها انزال زودرس سالیانه در کشور موجب بسیاری از جدایی‌ها و خاموش شدن شمع عشق در خانواده‌های عزیز ایرانی میشود . ناآگاهی و بی‌اطلاعی اصلی‌ترین مانعی است که باید از سر راه برداشت. زیاده‌روی‌های جنسی و نیز عدم پایبندی به تقویت همیشگی و متوالی جنسی رفته رفته مشکلات را عمیق‌تر کرده و بنیه جنسی را دچار آسیب می‌کند.
به طور کلی آقایانی که به صورت دائم یا مکرر برای حداقل ۳ ماه نمیتوانند نعوظ کافی داشته باشند، مشکل ناتوانی جنسی دارند که این مشکل براساس شکایت خود بیمار یا همسر او قابل بررسی است اما دریافت اطلاعات غلط از طریق اینترنت و دوست و آشنا اشتباه بزرگی است که بسیاری از زوج‌ها مرتکب آن می‌شوند چرا که این اطلاعات غیرعلمی، راه‌های درمانی بسیار نادرستی را پیش روی بیمار قرار می‌دهد. بنابراین در صورت بروز هرگونه مشکل جنسی مراجعه به متخصص درمان ناتوانی‌های جنسی باید در اولویت قرار گیرد. در بسیاری از تبلیغات گمراه کننده برای درمان مشکلات جنسی یک دارو یا یک وسیله خاص تبلیغ میشود و تولیدکنندگان آنها ادعا می‌کنند که در کوتاه مدت مشکل جنسی فرد برطرف خواهد شد اما این سؤال مطرح میشود که چگونه می‌توان بدون گرفتن شرح حال کافی و کامل از بیمار به نوع مشکل جنسی او پی برد و اقدام به درمان مشکل ایجاد شده کرد؟!
علل شایع ناتوانی جنسی
باید گفت عوامل متعددی در بروز مشکلات جنسی نقش دارند و نمی‌توان ناتوانی جنسی در آقایان یا بی میلی جنسی در خانم‌ها را با گرفتن یک شرح حال کوتاه و مختصر و تجویز یک دارو در مدت زمان اندکی درمان کرد. با توجه به درمان موفق ناتوانی جنسی در دهه اخیر، تعداد افرادی که برای درمان مشکلات جنسی خود به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند، افزایش یافته اما متاسفانه بسیاری از افراد به دنبال درمان‌های مناسب سریع هستند و این باور اشتباه ناشی از تبلیغات غیرعلمی در مورد درمان سریع مشکلات جنسی را پذیرفته‌اند.
توانایی مرد برای رسیدن به نعوظ به عوامل متعددی بستگی داشته و ناتوانی جنسی می‌تواند به دلیل مشکلات فیزیکی مختلفی ایجاد شود. مشکلات مربوط به سلامت ذهنی و مشکلات روان شناختی نیز می‌توانند باعث اختلال نعوظ و یا تشدید آن شوند.
علل فیزیکی
اختلال نعوظ در اکثر موارد به دلیل عوامل فیزیکی ایجاد میشود که شایع‌ترین این عوامل عبارت‌اند از:
- بیماری‌های قلبی
- کلسترول بالا
- انسداد عروقی خونی
- آسیب به آلت تناسلی
- دیابت
- چاقی
- سندرم متابولیک
- بیماری پارکینسون
- مالتیپل اسکلروز (ام اس)
- سیگار کشیدن و مصارف دیگر تنباکو
- مصرف بی رویه‌ی الکل
- سوء مصرف مواد دیگر
- اختلالات خواب
- روش‌های درمانی مورد استفاده برای سرطان پروستات یا بزرگی پروستات
- آسیب به نخاع
- بیماری پیرونی
علل روانی
ناتوانی جنسی ممکن است دلایل روانی متعددی داشته باشد. در زیر به شایع‌ترین علل روانی این عارضه اشاره می‌کنیم:
- استرس
- افسردگی
- اضطراب
- دیگر عارضه‌های سلامت ذهنی
- مشکلات رابطه به دلیل استرس، ارتباطات ضعیف و دیگر نگرانی‌ها
برخی از مردان به ترکیبی از مشکلات فیزیکی و روانی مبتلا هستند که باعث ایجاد یا تشدید اختلال نعوظ می‌شوند. برای مثال بروز یک آسیب فیزیکی که پاسخ‌های جنسی فرد را کند می‌کند ممکن است سبب بروز اضطراب در مورد رسیدن به نعوظ شود که این اضطراب نیز باعث تشدید ناتوانی جنسی خواهد شد.
ممکن است برخی از مردان تنها در شرایط خاصی به اختلال نعوظ دچار شوند. برای مثال ممکن است فرد به هنگام خودارضایی به نعوظ رسیده و یا در زمان بیدار شدن به هنگام صبح نعوظ داشته باشد. در صورتی که فرد نتواند با شریک جنسی خود به نعوظ برسد علت این مشکل احتمالاً روانی است. در صورتی که فرد در هیچ شرایطی به نعوظ نرسد علت مشکل احتمالاً فیزیکی خواهد بود.
علائم ناتوانی جنسی چیست؟
ازجمله علائم ناتوانی جنسی می‌توان به ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای برقراری رابطه‌ی جنسی اشاره کرد. ناتوانی جنسی می‌تواند به معنی عدم توانایی نعوظ به طور کامل باشد. همچنین ممکن است افراد مبتلا به این عارضه نتوانند نعوظ خود را به طور دائم حفظ کرده و یا در دوره‌های کوتاهی به نعوظ می‌رسند.
اختلال نعوظ چگونه تشخیص داده میشود؟
برای درمان بسیاری از مشکلات جنسی نیاز به مداخلات دارویی وجود دارد اما در کنار درمان دارویی مشکلات جنسی، ممکن است به تستهای روان شناسی نیاز باشد تا بیمار از نظر روانی هم تحت درمان قرار گیرد. همچنین در مراحل پیشرفته‌تر درمانی و برای تشخیص و تکمیل شدن روند درمان گاهی آزمایشات تخصصی‌تر مانند رادیولوژی و سونوگرافی برای بیمار تجویز میشود که همه این موارد به تشخیص ماما یا پزشک معالج صورت می‌گیرد و نیازی به اصرار بیمار نیست.
اقدامات زیر برای تشخیص اختلال نعوظ انجام می‌شوند:
مرور سوابق جنسی و سلامتی
این کار می‌تواند اتفاقاتی که منجر به اختلال نعوظ شده‌اند را مشخص کند. این کار همچنین به پزشک شما کمک می‌کند تا مشکلات نعوظ، انزال، ارضا و یا تمایلات جنسی را تشخیص دهد.
معاینه‌ی فیزیکی
برای تشخیص مشکلاتی از قبیل:
- مشکلات دستگاه عصبی. در صورت عدم پاسخ آلت تناسلی به لمس، ممکن است این مشکل وجود داشته باشد.
- مشخصه‌های جنسی ثانویه. مواردی مثل الگوی ریزش مو می‌توانند نشان دهنده‌ی مشکلات هورمونی باشند که به دستگاه درون ریز مربوط است.
- ویژگی‌های غیرطبیعی آلت تناسلی. این مشکلات می‌توانند دلیل بروز ناتوانی جنسی باشند.
تستهای آزمایشگاهی
می‌توان از آزمایشاتی مثل شمارش گلبول‌های خون، آزمایش ادرار، میزان کلسترول، کراتینین و آنزیم‌های کبدی استفاده کرد. زمانی که تمایل جنسی فرد پایین است می‌توان سطح تستوسترون را اندازه گیری کرده و به مشکلات دستگاه درون ریز پی برد.
اولتراسوند آلت تناسلی
از این روش برای اندازه گیری میزان جریان خون در آلت تناسلی استفاده میشود.
آزمایشات روانی اجتماعی
این آزمایشات برای تشخیص عوامل روانی که بر روی عملکرد شما تأثیر گذاشته‌اند انجام می‌شوند. ممکن است این آزمایشات بر روی شریک جنسی شما نیز انجام شوند.
درمان
در ابتدا پزشک مطمئن میشود که فرد از نظر دیگر عارضه‌هایی که به آنها مبتلاست به خوبی تحت درمان قرار گرفته است. ممکن است این عارضه‌ها باعث بروز ناتوانی جنسی شده و یا آن را تشدید کرده باشند بنابراین باید به خوبی تحت درمان قرار بگیرند. سپس پزشک به طور مستقیم به درمان اختلال نعوظ خواهد پرداخت. روش‌های مختلفی برای درمان اختلالات نعوظ وجود دارند که بسته به علت بروز این عارضه از آنها استفاده خواهد شد.
داروهای خوراکی
داروهای مختلفی وجود دارند که می‌توان از آنها برای درمان افراد مبتلا به ناتوانی جنسی استفاده کرد. این داروها عبارت‌اند از:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- تادالافیل (سیالیس)
- واردنافیل (لویترا)
- آوانافیل (اسپدرا)
این داروها به خودی خود باعث نعوظ نمی‌شوند و فرد باید ابتدا از نظر جنسی تحریک شود تا این داروها عمل کنند. این داروها باعث تحریک نشده و محرک جنسی نیستند. همچنین ممکن است عوارض جانبی مثل سردرد و گر گرفتگی صورت ایجاد کنند. عوارضی مثل سوء هاضمه، گرفتگی بینی و دیدن ته رنگ آبی ازجمله عوارض نادرتر این داروها هستند.
در صورت وجود عوارض زیر باید از مصرف این داروها خودداری شود:
- مشکلات قلبی شدید
- مشکلات کبدی شدید
- سکته‌ی مغزی اخیر
- حمله‌ی قلبی اخیر
- پایین بودن فشار خون
- برخی از بیماری‌های چشمی وراثتی نادر
آلپروستادیل
در صورتی که ناتوانی جنسی فرد به درمان پاسخ ندهد می‌توان از آلپروستادیل استفاده کرد. این یک هورمون ساخته شده توسط انسان است که جریان خون در آلت تناسلی را تحریک می‌کند. می‌توان این هورمون را به طور مستقیم به آلت تزریق کرد و یا قرصی از آن را در پیشابراه قرار داد. پیشابراه مجرایی است که ادرار را از مثانه به طرف سر آلت تناسلی منتقل می‌کند.
بر اساس تحقیقات انجام شده، افرادی که این هورمون را مصرف می‌کنند پس از 5 تا 15 دقیقه به نعوظ خواهند رسید البته مدت زمان باقی ماندن نعوظ به دوز مورد استفاده‌ی دارو بستگی خواهد داشت.
مردانی که به کم خونی داسی شکل مبتلا بوده و یا در خطر پریاپیسم (نعوظ طولانی مدت و دردناک) قرار دارند نباید از آلپروستادیل استفاده کنند. افراد مبتلا به عارضه‌های دیگر و یا افرادی که از روش‌های دیگر برای درمان اختلال نعوظ استفاده می‌کنند نیز نباید آلپروستادیل مصرف کنند.
برخی از عوارض جانبی این روش درمانی عبارت‌اند از:
- تغییرات فشار خون
- سردرد
- سرگیجه
- درد آلت تناسلی
- سوزش پیشابراه
- خونریزی پیشابراه
- واکنش در محل انجام تزریق
پمپ خلاء
یکی از روش‌های درمانی جایگزین برای ناتوانی جنسی استفاده از پمپ خلاء است که در انواع دستی و برقی وجود دارد. در این روش فرد لوله‌ای را بر روی آلت خود قرار داده و سپس هوای درون آن را تخلیه می‌کند تا خلاء ایجاد شود. این خلاء باعث میشود تا خون به سمت آلت جاری شده و فرد به نعوظ برسد. قرار دادن یک حلقه‌ی لاستیکی در قاعده‌ی آلت خون را در محل نگه داشته و باعث حفظ نعوظ خواهد شد.
استفاده از پمپ خلاء به فرد اجازه می‌دهد تا به مدت حدود 30 دقیقه نعوظ داشته باشد. بر اساس سرویس سلامت همگانی انگلیس (NHS) این روش “مؤثر” بوده و از هر 10 مردی که از این روش استفاده می‌کنند، 9 نفر قادر به برقراری رابطه‌ی جنسی خواهند شد. در صورتی که فرد به اختلالات انعقاد خون مبتلا بوده و یا داروهایی را برای رقیق کردن و کاهش توانایی انعقاد خون مصرف کرده است نباید از پمپ خلاء استفاده کند. کمتر از یک سوم مردانی که از این روش استفاده می‌کنند دچار درد و کبودی خواهند شد.
عمل جراحی
ممکن است انجام عمل جراحی به فرد توصیه شود ولی تنها در صورتی که تمام روش‌های درمانی دیگر شکست خورده باشند. این روش‌های درمانی شامل قرار دادن ایمپلنت در درون آلت تناسلی بوده که ممکن است نیمه سخت و یا از نوع باد کردنی باشد.
روش‌های درمانی روانی
در صورتی که اختلال نعوظ به دلیل استرس، اضطراب و یا دلایل روانی دیگر ایجاد شده باشد، پزشک به فرد توصیه می‌کند تا به روانشناس یا مشاور مراجعه کند.
در صورتی که این عارضه باعث ایجاد تنش و استرس در بین زوجین شده باشد، توصیه میشود هر دوی آنها در جلسات مشاوره شرکت کنند. این کار می‌تواند برای حل هر مشکلی مؤثر باشد.
زندگی با ناتوانی جنسی
اختلالات نعوظ می‌تواند باعث تنش در بین زوجین شود. ممکن است در بسیاری از موارد، مرد به دلیل خجالت زدگی از انجام حرکات جنسی خودداری کند. درنتیجه شریک او احساس طرد و ناکافی بودن خواهد کرد. مهم است که آزادانه با شریک خود صحبت کنید. برخی از زوجین همراه با یکدیگر به دنبال درمان اختلالات نعوظ می‌روند. برخی دیگر از افراد ترجیح می‌دهند بدون اطلاع همسر خود این عارضه را درمان کنند. صحبت نکردن در مورد این عارضه، مانع اصلی در مسیر درمان آن است. از دست دادن توانایی نعوظ می‌تواند اثرات عمیقی بر روی مردان داشته باشد. خوشبختانه می‌توان به صورت بی خطر و مؤثر این عارضه را درمان کرد.
احساس خجالت زدگی در اثر اختلال نعوظ ممکن است مانع بسیاری از مردان برای اقدامات درمان موردنیاز شود. این کار ممکن است تشخیص و درمان عارضه‌های جدی‌تر که باعث ناتوانی جنسی شده‌اند را به تأخیر بیندازد. اختلال نعوظ معمولاً به عارضه‌های دیگری مثل بیماری‌های قلبی، دیابت، بیماری‌های کبدی و یا دیگر عارضه‌های سلامتی مربوط است. در صورت ابتلا به اختلال نعوظ به پزشک مراجعه کنید. او می‌تواند به شما کمک کند.
پیشگیری از ناتوانی جنسی
راه‌هایی وجود دارند که فرد می‌تواند با استفاده از آنها خطر ابتلا به ناتوانی جنسی را کاهش دهد. این راه‌ها عبارت‌اند از:
- سیگار نکشیدن
- عدم سوء مصرف الکل و مواد دیگر
- ورزش‌های کف لگن
- کاهش وزن در صورت چاق بودن
- انجام اقداماتی برای دوری از استرس
- درمان افسردگی، اضطراب و دیگر عارضه‌های سلامت ذهن و روان
